- اشارة
- اشارة
- [حَرْفُ الجِیْم]
- [بابُ الثُّلاثیِّ الصَّحِیح]
- باب الجیم والسین
- الجیم والزای
- الجیم والطاء
- الجیم والدال
- الجیم والتاء
- باب الجیم والظاء
- باب الجیم والذال
- باب الجیم والثاء
- باب الجیم والراء
- الجیم واللام
- الجیم والنون
- [الجیم والفاء]
- الجیم والباء
- بابُ الثُّلَاثیِّ المُعْتَلّ
- اشارة
- الجیم والشین (و. ا. ی)
- الجیم والضاد (و. ا. ی)
- الجیم والصاد (و. ا. ی)
- الجیم والسین (و. ا. ی)
- الجیم والزای (و. ا. ی)
- الجیم والطاء (و. ا. ی)
- الجیم والدال (و. ا. ی)
- الجیم والتاء (و. ا. ی)
- الجیم والظاء (و. ا. ی)
- الجیم والذال (و. ا. ی)
- الجیم والثاء (و. ا. ی)
- الجیم والراء (و. ا. ی)
- الجیم واللام (و. ا. ی)
- الجیم والنون (و. ا. ی)
- الجیم والفاء (و. ا. ی)
- الجیم والباء (و. ا. ی)
- الجیم والمیم (و. ا. ی)
- بابُ اللِّفِیْفِ من الجِیْم
- بابُ الرُّبَاعِیّ
- بابُ الخُمَاسِیّ
- [بابُ الثُّلاثیِّ الصَّحِیح]
- حَرْفُ الشِّین
- اشارة
- بابُ المُضَاعَفِ الثُّنَائیّ
- بابُ الثُّلَاثیِّ الصَّحِیح
- بابُ الثُّلَاثیِّ المُعْتَلّ
- اشارة
- الشین والصاد (و. ا. ی)
- الشین والسین (و. ا. ی)
- الشین والزای (و. ا. ی)
- الشین والطاء (و. ا. ی)
- الشین والدال (و. ا. ی)
- الشین والتاء (و. ا. ی)
- الشین والظاء (و. ا. ی)
- الشین والذال (و. ا. ی)
- الشین والثاء (و. ا. ی)
- الشین والراء (و. ا. ی)
- الشین واللام (و. ا. ی)
- الشین والنون (و. ا. ی)
- الشین والفاء (و. ا. ی)
- الشین والباء (و. ا. ی)
- الشین والمیم (و. ا. ی)
- بابُ اللَّفِیْف
- بابُ الرُّبَاعِیّ
- بابُ الخُمَاسِیّ
- حَرْفُ الضّاد
- فهرس المَوَادِّ اللُّغَویَّة
المحیط فی اللغه المجلد 7
اشارة
سرشناسه : صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد، 326 - 385ق.
عنوان و نام پدیدآور : المحیط فی اللغه/ الصاحب اسماعیل بن عباد؛ بتحقیق محمدحسن آل یاسین.
مشخصات نشر : بیروت : عالم الکتب، 1414ق.= 1994م.= 1373.
مشخصات ظاهری : 11 ج.
یادداشت : عربی
یادداشت : کتابنامه.
موضوع : فقه اللغه عربی
موضوع : زبان عربی -- واژ ه شناسی
موضوع : زبان عربی -- واژه نامه ها
شناسه افزوده : آل یاسین، محمدحسن، 1931 - ، مصحح
رده بندی کنگره : PJ6620/ص2 م 3 1373
رده بندی دیویی : 492/73
شماره کتابشناسی ملی : م 75-6808
توضیح : المحیط فی اللغة اثر ابوالقاسم اسماعیل بن عبّاد، مشهور به صاحب بن عبّاد دانشمند و ادیب برجسته قرن چهارم هجری، از کتب لغت عرب می باشد که در یازده مجلد منتشر شده است. مؤلف سبک خود را برگرفته از خلیل بن احمد فراهیدی در العین ذکر کرده است.مؤلف در تدوین کتاب از شیوه اشتقاقی خلیل بهره برده و نوع چینش آن بر حسب ترتیب الفبایی نیست بلکه با توجه به حروف اصلی کلمه و بر طبق مخارج حروف و با محوریت حروف حلقی مرتب شده است، و به بیرونی ترین آنها یعنی واژه های لبی ختم می گردد. وی همچنین گونه های مختلف یک ماده را استخراج و الفاظ مستعمل و مهمل آن را جدا و معانی هر یک از مستعملات آن را بیان کرده است.
تحقیق اثر از روی چهار نسخه خطی کتاب انجام شده و اختلاف نسخ در پاورقی آمده است. در پایان هر یک از مجلدات کتاب، لغات آن جلد به ترتیب حروف الفبا فهرست شده است. در آخرین مجلد کتاب نیز فهارس آیات، احادیث و اقوال ماثوره، امثال، اعلام، اشعار، اماکن و بلدان (شهرها)، لغات و زبانها، مصادر و مراجع، مواد لغوی، و در پایان فهرست فهارس ذکر شده است.
ص: 1